Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2000 r. (II CKN 1070/98) W postępowaniu wszczętym powództwem wytoczonym na podstawie art. 52 k.r. i o. relacje osobiste istniejące między małżonkami, czy szerzej: aspekty rodzinno-prawne istniejących między nimi stosunków, nie mogą w sposób znaczący przesądzać o istnieniu ważnych powodów zniesienia wspólności majątkowej, gdyż mogłoby to prowadzić do nieuzasadnionego utożsamiania ważnych powodów w rozumieniu art. 52 § 1 k.r. i o. z przyczynami rozwodu lub separacji, do orzeczenia której wystarczy zupełny rozkład pożycia małżeńskiego (art. 611 § 1 k. r. i o.) i którą ustawodawca wprowadził jako środek pomocy w razie rozkładu pożycia małżonków. Natomiast ocena wystąpienia przesłanek określonych w art. 52 § 1 k.r. i o. wymaga poczynienia ustaleń co najmniej w odniesieniu do: wielkości majątku wspólnego, istnienia zadłużenia, jego rozmiarów i okoliczności powstania, wielkości majątku odrębnego małżonka-dłużnika i sposobu wykonywania przezeń zobowiązania, a także kwestii dotyczących utrzymania i wychowania małoletnich dzieci stron (por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 17 grudnia 1999 r., III CKN 506/98, nie pub
Tag: separacja
-
Ważny powód do ustanowienia rozdzielności majątkowej przez sąd.
Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2000 r. (II CKN 1070/98). „Ważnym powodem” w rozumieniu art. 52 § 1 k. r. o. nie jest każda postać (przejaw) separacji faktycznej małżonków, lecz tylko taka, która zarazem uniemożliwia im lub znacznie utrudnia współdziałanie w zarządzie ich majątkiem wspólnym.
-
Ważne powody
Artykuł 43 § 2 Kodeksu rodzinnego- opiekuńczego w brzmieniu: „Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Spadkobiercy małżonka mogą wystąpić z takim żądaniem tylko w wypadku, gdy spadkodawca wytoczył powództwo o unieważnienie małżeństwa albo o rozwód lub wystąpił o orzeczenie separacji.”, od czasu wejścia w życie kodeksu, była nowelizowany tylko raz. Dzięki temu istnieje bogate orzecznictwo na temat tego artykułu oraz użytej w przepisie przesłanki „ważnych powodów”. Praktycznie corocznie Sąd Najwyższy wypowiada się na temat interpretacji tej przesłanki. Skarżący wielokrotnie dążyli do tego aby Sąd Najwyższy wypowiedział się co do możliwości skatalogowania przesłanek wynikających z art. 43 § 2, natomiast Sąd konsekwentnie odmawia zajęcia takiego stanowiska.
W doktrynie wskazuje się iż przesłanka ważnych powodów z art. 43 § 2 nie jest tożsama z przesłanką z art. 52 § 1 k.r.o ( por. Partyk Aleksandra, „Nierówne udziały w majątku wspólnym ustala się tylko z ważnych powodów”, LEX/el. 2019), gdyż ma charakter bardziej restrykcyjny (por. Fras Mariusz (red.), Habdas Magdalena (red.), Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz., WKP, 2021).
Z kolei w orzecznictwie ugruntowany jest pogląd głoszący że, sformułowanie ważnych powodów odnosi się do całości życia rodzinnego, stopnia wywiązywania się obowiązków rodzinnych, w szczególności niewywiązania się z nich oraz ewentualnych rażących zaniedbań wobec rodziny ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia V CSK 436/18, LEX nr 2642780). „Ważne powody” odnoszą się więc do aspektów etycznych, a nie gospodarczych i powinny być ocenienie w świetle zasad współżycia społecznego. W omawianym postanowieniu Sąd Najwyższy uznał, że powyższe sformułowanie należy zawsze oceniać w świetle konkretnej sprawy i jej okoliczności, co uniemożliwia skatalogowanie przesłanek. Z kolei w postanowieniu z dnia 27 lutego 2023 roku o sygn. akt: I CSK 3595/22, Sąd Najwyższy potwierdził dotychczasową linię orzeczniczą, jednocześnie wskazując, że użycie przez ustawodawcę klauzuli generalnej w niniejszym przepisie, niewątpliwie świadczy o zamiarze pozostawienia luzu decyzyjnego, pozwalającego na każdorazowe oceniania całokształtu danej sprawy.