Tag: spadkobierca

  • Koszty wychowania i wykształcenia poniesione przez spadkodawcę

    Zaliczeniu na schedę (oprócz darowizn) podlegają także inne korzyści, jakie otrzymał spadkobierca od spadkodawcy. Krąg osób uprawnionych do zaliczenia kosztów wychowania i wykształcenia na schedę spadkową jest zawężony wyłącznie do zstępnych bezpośrednio dziedziczących po spadkodawcy, co oznacza, że ani małżonek, ani pozostali spadkobiercy nie podlegają poniższej regulacji. Zgodnie z art. 1043 k.c., przepisy o zaliczeniu darowizn na schedę spadkową stosuje się odpowiednio do poniesionych przez spadkodawcę na rzecz zstępnego kosztów wychowania oraz wykształcenia ogólnego i zawodowego, o ile koszty te przekraczają przeciętną miarę przyjętą w danym środowisku. W doktrynie wskazuje się, że miara kosztów wychowania i wykształcenia ustalana jest indywidualnie, przy uwzględnieniu całokształtu sytuacji majątkowej i osobistej członków danej rodziny. Przyjmuje się, że koszty „przekraczać będą przeciętną miarę przede wszystkim wówczas, gdy wysoki poziom wykształcenia i wychowania jednego z dzieci osiągnięty zostaje kosztem pozostałych” (E. Skowrońska-Bocian, w: Komentarz do k.c., Ks. IV, 2007, s. 170). Na potwierdzenie takiego stanowiska, Sąd Okręgowy w Białymstoku w swoim postanowieniu z dnia 7 listopada 2014 r. o sygn. II Ca 871/14 odwołuje się do przykładu, gdy osoby o przeciętnych dochodach spośród kilkorga dzieci jedno wysyłają na studia za granicę, łożąc na ten cel znaczne środki, co uniemożliwia pozostałym dzieciom kontynuowanie nauki po ukończeniu szkoły podstawowej, a więc oczywistym staje się, iż zaliczeniu na schedę spadkową podlega jedynie nadwyżka kosztów przekraczająca przeciętną miarę, a nie wszystkie koszty wykształcenia. Ponadto, wspomniana nadwyżka musi zostać skutecznie udowodniona przez stronę w postępowaniu sądowym.

    „Dalszemu zstępnemu powinna zostać zaliczona na poczet schedy spadkowej również nadwyżka kosztów wychowania i wykształcenia poczyniona przez spadkodawcę na rzecz jego wstępnego, który nie doszedł do dziedziczenia (odpowiednie zastosowanie art. 1041).”

    W sprawie objętej postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 14 czerwca 2016 r. o sygn. I Ns 211/13 dziedziczenie nastąpiło na podstawie testamentu, a nie na podstawie ustawy, co wykluczyło możliwość zastosowania art. 1043 k.c. w zw. z art.1039 § 1 k.c. 

    „Wykładnia art. 1043 k.c. w zw. z art. 1039 § 1 k.c., według której koszty wychowania oraz wykształcenia poniesione przez spadkodawcę na rzecz zstępnego podlegają zaliczeniu na schedę spadkową w razie działu spadku między zstępnymi jedynie w przypadku dziedziczenia ustawowego, została przyjęta przez Sąd Okręgowy za podstawę postanowienia z dnia 30 stycznia 2008 r. o sygn. akt V Ca 2291/07”.

    „Komentowany przepis, przewidujący zaliczanie na schedę spadkową na takich zasadach jak darowizny także kosztów wychowania oraz wykształcenia ogólnego i zawodowego, był krytykowany już w okresie wejścia w życie kodeksu cywilnego. Wskazywano wówczas, że jego stosowanie da bardzo nikłe wyniki gospodarcze, a sprawi stronom i sądom bardzo wiele kłopotów i trudności związanych z obliczeniem sumy świadczeń spadkodawcy i stwierdzeniem, jakie części tych świadczeń stanowią (nadmierne) koszty wychowania i wykształcenia.

    Współcześnie znaczenie tej instytucji, z jednej strony, istotnie zmalało (głównie z powodu powszechności i dostępności wyższego wykształcenia). Z drugiej jednak strony, większa liczba osób korzysta z innych kosztowych form kształcenia, takich jak studia na zagranicznych uczelniach czy specjalistyczne szkolenia zawodowe (studia podyplomowe, szkolenia uprawniające do wykonywania określonych zawodów). Zdarza się również, że rodzice ponoszą wysokie koszty specjalistycznego treningu sportowego swoich dzieci ukierunkowanego na zawodowe uprawianie danej dyscypliny w przyszłości. Takie szkolenie rozpoczyna się w dzieciństwie i trwa do ukończenia kilkunastu lat, a najczęściej wiąże się z wysokimi wydatkami obejmującymi nie tylko koszty treningów, ale także wyjazdów na zawody, turnieje, sparingi itp.”

  • Warunki postanowienia częściowego w sprawie o dział spadku

    W sprawie o dział spadku możliwe jest przy odpowiednim zastosowaniu art. 317 § 1 k.p.c., wydanie postanowienia częściowego, jeżeli stanowi przyznanie danego przedmiotu lub prawa jednemu ze spadkobierców (por. także art. 1044 k.c.) z obowiązkiem spłaty pozostałych (art. 212 w związku z art. 1035 k.c.), gdy zatem rozstrzyga całościowo co do objętego działem spadku składnika, rozliczając go kompleksowo między wszystkimi spadkobiercami, a także podziału majątku wspólnego, w zakresie obejmującym niektóre składniki majątku pod warunkiem, że postanowienie takie musi zawierać całkowite rozstrzygnięcie kwestii o przyznaniu tego składnika jednemu z uczestników oraz definitywne rozliczenie z tego tytułu.

    Oznacza to że nie jest dopuszczalne przyznanie jakiegoś składnika spadku jednemu ze spadkobierców z pozostawieniem rozliczenia na później.

    Natomiast w przypadku stwierdzenia zasiedzenia składnika masy jako sposób pierwotnego, a nie pochodnego nabycia prawa własności, wykluczona jest możliwość objęcia go podziałem i eliminuje obowiązek rozliczeń między następcami prawnymi osób, którym przysługiwał on uprzednio

    (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2021 r. (V CSKP 29/21)

  • Uzupełniający dział spadku

    Jeżeli spadek przypada kilku osobom, dokonanie działu spadku zmierza do rozdysponowania elementów spadku między poszczególne osoby.

    Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Dział spadku może więc być umowny albo sądowy. Sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku. Umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku.

    Kiedy może nastąpić sądowy częściowy dział spadku?

    Sądowy częściowy dział spadku może nastąpić w szczególności z tego powodu, że w skład spadku wchodzi przedsiębiorstwo. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z 22 września 1977 r. (sygn. akt III CZP 72/77), w razie zaistnienia ważnych powodów do ograniczenia podziału majątku wspólnego do części tego majątku rozstrzygnięcie w tym przedmiocie sąd może zamieścić jedynie w orzeczeniu działowym kończącym postępowanie w sprawie.

    Co to jest uzupełniający dział spadku i kiedy można go dokonać?

    Uzupełniający dział spadku to taki dział, który dokonuje się po uprzednim podzieleniu spadku w części, jeśli dział spadku nie objął wszystkich jego składników. Pominięte składniki nie przestają być majątkiem wspólnym, warto więc dokonać uzupełniającego działu spadku. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 28 sierpnia 1986 r. (sygn. akt III CZP 47/86), jeżeli okaże się, że z jakichkolwiek przyczyn prawomocne postanowienie o podziale majątku wspólnego nie objęło wszystkich istotnych składników majątku wspólnego, każde z byłych małżonków może wystąpić w odrębnym postępowaniu o przeprowadzenie podziału uzupełniającego co do składników, które nie zostały uwzględnione w orzeczeniu podziałowym. Co więcej, składniki majątku wspólnego byłych małżonków nie zgłoszone do podziału lub pominięte przez Sąd w prawomocnym orzeczeniu o podział nie przestają być majątkiem wspólnym; mogą przeto zostać podzielone w drodze umowy lub orzeczenia sądowego (podział uzupełniający) (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 1983 r., sygn. akt IV CR 282/83). Powyższe potwierdziło postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2021 r. (sygn. akt I CSKP 133/21), wskazujące, że jeżeli określony składnik majątkowy wchodził w skład majątku wspólnego i nie został objęty umownym podziałem tego majątku połączonym z działem spadku po zmarłym małżonku, każdy ze spadkobierców może żądać uzupełniającego sądowego działu spadku obejmującego ten składnik.

    O uzupełniający dział spadku może wystąpić każdy ze spadkobierców.

  • Centralna Informacja o rachunkach bankowych

    Często problemem spadkobierców przy dokonaniu działu spadku jest brak informacji o tym gdzie zmarły posiadał swoje rachunki bankowe. Z pomocą może przyjść w takiej sytuacji Centralna Centralnej informacja o rachunkach bankowych (funkcjonuje od 1 lipca 2016 roku). Wystarczy złożyć stosowny wniosek w dowolnym banku lub SKOK-u o udzielenie informacji i można uzyskać informację ze wszystkich banków i SKOK-ów. Usługa jest odpłatna, gdyż bank pobiera prowizję za udzielenie odpowiedzi. Wysokość prowizji różni się w zależności od banku.