Jeżeli sąd nie zamieścił w orzeczeniu merytorycznym kończącym postępowanie w sprawie rozstrzygnięcia negatywnego, np. oddalającego wniosku o rozlicznie nakładów, strona powinna złożyć wniosek o uzupełnienie tego orzeczenia. Apelacja w takiej sytuacji skierowana byłaby do nieistniejącego orzeczenia. Taki pogląd wyraził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2019 r. o sygn. IV CZ 103/19.
W przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy rozstrzygnął o nakładach poczynionych na majątek wspólny, orzekając o uwzględnieniu wniosku uczestniczki postępowania w części. Sąd jednakże nie oddalił wniosku o rozliczenie nakładów w pozostałej części, co powinien był uczynić. Uczestniczka wniosła apelację do Sądu Okręgowego, który wskazał, że apelacja była w tej sytuacji niedopuszczalna. Sąd uzasadnił jej niedopuszczalność w tym zakresie brakiem rozstrzygnięcia w postanowieniu Sądu Rejonowego o częściowym oddaleniu wniosku w przedmiocie rozliczenia nakładów.
Sąd Najwyższy zwrócił uwagę na problem dopuszczalności zaskarżenia apelacją nieistniejącego w postanowieniu o podziale majątku wspólnego byłych małżonków rozstrzygnięcia.
Zgodnie z art. 684 Kodeksu Postępowania Cywilnego, który ma odpowiednie zastosowanie w sprawie o podział majątku wspólnego, skład i wartość spadku ulegającego podziałowi ustala sąd. Sąd jest zatem zobligowany do ustalenia składu i wartości majątku wspólnego podlegającego podziałowi. W praktyce oznacza, to że to sąd ma obowiązek ustalić wartość nakładów poczynionych z tego majątku na majątek osobisty.
Uchybienie Sądu polegające na nierozstrzygnięciu, choćby częściowym, w sentencji postanowienia podlegać będzie weryfikacji przez złożenie wniosku o uzupełnienie postanowienia, nie zaś przez wniesienie apelacji.