Z chwilą śmierci spadkodawcy na jego spadkobierców przechodzą prawa i obowiązki majątkowe, które przysługiwały mu w momencie śmierci. Zbiór ten nosi nazwę masy spadkowej. Warto pamiętać o tym, iż w spadku zawierają się nie tylko aktywa, takie jak nieruchomości czy oszczędności, ale także pasywa, będące niespłaconymi długami zmarłego. Mogą to być kredyty bankowe, pożyczki, czy nieuregulowane rachunki. W zależności od tego na jakim etapie znajduje się sprawa spadkowa, odpowiedzialność spadkobierców za długi przedstawia się w różny sposób. Do chwili przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe jedynie ze spadku. Oznacza to, że od momentu dowiedzenia się o pozostawionym spadku, spadkobierca ma 6 miesięcy, aby spadek przyjąć, odrzucić lub nie podjąć działania, w tym czasie jego odpowiedzialność za długi ograniczona jest do wysokości spadku. W pierwszym przypadku, gdy spadek zostaje przyjęty, spadkobierca odpowiada za długi już z całego swojego majątku. Takie przyjęcie przepisy określają mianem prostego. Gdy spadek zostaje odrzucony spadkobierca całkowicie unika odpowiedzialności za długi. Natomiast w trzecim przypadku, gdy spadkobierca pozostaje bierny przepisy przyjmują konstrukcję domniemanej zgody na przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Oznacza to, że spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi jedynie do wysokości sporządzonego inwentarza, który jest spisem wszystkich czynnych składników spadku, mogących służyć do zaspokojenia długów spadkowych.

Warto zauważyć, że odpowiedzialność spadkobierców do chwili działu spadku jest solidarna, od chwili jego podziału każdy ze spadkobierców ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe proporcjonalnie do swoich udziałów w spadku.