Kodeks rodzinny i opiekuńczy wyodrębnia majątek osobisty każdego z małżonków. Powstaje on z chwilą zawarcia małżeństwa, równolegle do majątku wspólnego. Należą do niego wszystkie przedmioty, które nie są objęte wspólnością ustawową. Kodeks precyzyjnie określa składniki majątku osobistego. Są to:
- przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,
- przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, o ile spadkodawca lub darczyńca nie postanowił inaczej,
- prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej innym przepisom, są to w szczególności prawa które przysługują wspólnikom spółki cywilnej,
- przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków, mogą to być ubrania, sprzęt sportowy lub medyczny
- prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie,
- przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, nie obejmuje to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu: całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej, zwiększenia jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość,
- wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub innej działalności zarobkowej,
- przedmioty majątkowe uzyskane za osobiste osiągnięcia małżonka
- prawa autorskie i prawa pokrewne, a także prawa własności przemysłowej
- przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, o ile przepis szczególny nie stanowi inaczej.
Przedmioty zwykłego urządzenia domowego służące do użytku obojga małżonków są objęte wspólnością ustawową także w wypadku, gdy zostały nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.
Jeżeli prawo do mieszkania przysługuje jednemu małżonkowi, drugi małżonek jest uprawniony do korzystania z tego mieszkania w celu zaspokojenia potrzeb rodziny. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedmiotów urządzenia domowego